Υπενθυμίζεται ότι σχετική διαφημιστική καμπάνια είχε τρέξει και την δεκαετία του 80 με τον τίτλο "Ο επιμένων ελληνικά" με πρωταγωνιστή τον "Λάκη τον εισαγόμενο".
Προσωπικά πιστεύω ότι κάθε σωστός καταναλωτής οφείλει να επιλέγει πάντα το φτηνότερο προϊόν. Λογική εξαίρεση βέβαια αποτελούν ακριβότερα προϊόντα που καλύπτουν ιδιαίτερες ανάγκες ή φτηνότερα προϊόντα χαμηλής ποιότητας.
Μια απλή και ανέξοδη έρευνα αγοράς στο Super Market μπορεί να καταδείξει τις χαώδεις πολλές φορές διαφορές μεταξύ ομοειδών προϊόντων.
Εκεί, πριν μπεί το προϊόν στο καλάθι, η σύγκριση των τιμών με αναγωγή σε μονάδες μέτρησης (τιμή ανά κιλό, λίτρο) την οποία (ευτυχώς) είναι υποχρεωμένα να αναγράφουν τα Super Market αναδεικνύουν τις διαφορές οι οποίες παλαιότερα καμουφλάρονταν απο διαφορετικές συσκευασίες, προσφορές κλπ
Εκεί, μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι μία μικρή διαφορά λίγων λεπτών στην συσκευσία μπορεί ανάγεται σε πολύ μεγαλύτερη σε επίπεδο μονάδας μέτρησης (κιλό, λίτρο)
Και εκεί οφείλει κανείς να φερθεί έξυπνα και να επιλέξει το φτηρνότερο, όχι για να δεί την (ασήμαντη ίσως) διαφορά των λίγων λεπτών στον λογαριασμό αλλά για να επιβραβεύσει τον φτηνότερο και να δώσει ώθηση στον αναταγωνισμό ο οποίος και είναι η κινητήρια δύναμη της καπιταλιστικής οικονομίας στην οποία (ευτυχώς) ζούμε.
Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί γιατί π.χ. η κινητή τηλεφωνία έχει γίνει τόσο εξευτελιστικά φτηνή σε σχέση με την δεκαετία του 90 οπότε και πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα? Θα ήταν τόσο φτηνή αν υπήρχε μόνο μία εταιρεία και δεν υπήρχε ανταγωνισμός? Θα ήταν τόσο φτηνή αν οι καταναλωτές δεν αναζητούσαν φτηνότερες χρεώσεις, γεγονός που αναγκάζει τις εταιρείες να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να προσελκύσουν νέους καταναλωτές?
Όσον όμως μιλάμε για ελληνικά προϊόντα (για να επανέλθω στο άρθρο του Κωσταντίνου Μαυρίκου) τότε νομίζω ότι η κρίση του καταναλωτή πρέπει να είναι λίγο πιο χαλαρή (εκτός βέβαια αν πρόκειται για χαώδεις διαφορές τιμών μεταξύ ελληνικών και ξένων προϊόντων).
Εκεί λοιπόν, πριν ρίξουμε το προϊόν στο καλάθι πρέπει να συνυπολογίσουμε την δημιουργία εισοδήματος που προκύπτει από την επιλογή μας.
Σε παλιότερη διαφήμιση ελληνικής βιομηχανίας γάλακτος, εμφανίζονταν όλη η ομάδα των ανθρώπων που στηρίζει ο καταναλωτής επελέγοντας το συγκεκριμένο ελληνικό προϊόν (αγελαδοτρόφος, παραγωγός ζωωτροφών, γεωπόνος/κτηνίατρος, οδηγός νταλίκας, εργάτρια στο εργοστάσιο παραγωγής, πωλητής βιομηχανίας γάλακτος, λιανοπωλητής)
Όλοι οι ανωτέρω, εφόσον αγοράζουν εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες, δημιουργούν με την σειρά τους εισόδημα σε άλλους εργαζόμενους , οι οποίοι με την σειρά τους δημιουργούν και αυτοί εισόδημα σε άλλες ομάδες εργαζομένων κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο πολλαπλασιάζεται το εισόδημα και κινείται η μηχανή της καπιταλιστικής οικονομίας.
Γι αυτό λοιπόν, στην σύγκριση των προϊόντων, εκτός από την τιμή, θα πρέπει να συνυπολογίζεται και το Made in Greece/Κατασκευάζεται στην Ελλάδα.
Και για αυτό προσωπικά με ενοχλεί η τελευταία μόδα του Made in EU/Κατασκευάζεται στην Ευρωπαική Ενωση καθώς δεν γίνεται (σκόπιμα) σαφές σε ποιανού την τσέπη καταλήγουν τα euro που δίνεις αγοράζοντας ένα προϊόν
Διαβάστε το άρθρο του Κ. Μαυρίκου στον "Ακτιβιστή"
==> ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΗΣΤΕ <==
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου