Διόδια Νο 2 - Ορισμένες αμείλικτες αλήθειες

1) Μία νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση (από όποιο κόμμα, αδιάφορο) αποφασίζει να εκχωρήσει τις εθνικές οδούς. Αφού καμμία νόμιμη αρχή (π.χ. δικαστήριο, Συμβούλιο της Επικρατείας) δεν θέτει ζήτημα μη νομιμότητας κ.λπ., τότε ο κάθε σώφρων σκεπτόμενος αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα παράνομο στο να εκχωρηθεί η συγκεκριμένη δημόσια περιουσία εναντι τιμήματος (στην προειμένη περίπτωση η εταιρεία οφείλει να καταβάλει το τίμημα σε είδος δηλ. συντήρηση δρόμων και δημιουργία νέων).

2) Τώρα αν δεν μας αρέσει, το μόνο που νομίμως δικαιούμαστε να κάνουμε είναι α) να προσφύγουμε στα δικαστήρια β) να ψηφίσουμε μία άλλη νόμιμη κυβέρνηση η οποία, αν μπορεί με νομικώς ορθό τρόπο, να αναιρέσει τις αποφάσεις της προηγούμενης και να διακόψει την εκχώρηση.

3) Δεν νομιμοποιούμαστε να κάνουμε ότι μας γουστάρει επειδή δεν συμφωνούμε με αυτά που νομοθέτησε/έπραξε η οποιαδήποτε νόμιμη κυβέρνηση. Μια τέτοια πράξη αντιβαίνει στις αρχές της δημοκρατικής νομιμότητας.

Γιατί αν κάνουμε ότι μας γουστάρει με τα διόδια, κατά την ίδια λογική αύριο μπορούμε να πούμε ότι δεν πληρώνω την παραμονή μου στα ξενοδοχεία ΞΕΝΙΑ (όταν εκχωρηθούν και αυτά), δεν πληρώνω εισιτήριο στο ΤΑΕΚ ΒΟ ΝΤΟ γιατι παρανόμως εκχωρήθηκε στη εταιρεία που το εκμεταλεύεται. Και γιατί όχι, να θεωρήσουμε παράνομο και άδικο τον νόμο που μας αναγκάζει να πληρώνουμε ενοίκιο στο σπίτι που μένουμε, οπότε δεν πληρώνουμε και εκεί.

Βλέπετε, αυτή την έννοια έχει η Δημοκρατία. Είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να υπακούουμε στους νόμους της και στις αποφάσεις της κυβέρνησης (εφόσον οι τελευταίες δεν έχουν κυρηχτεί παράνομες από την δικαστική εξουσία)

4) Βέβαια, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η είσπραξη διοδίων είναι παράνομη για χίλιους δυο δικονομικούς λόγους και να μην πληρώνουμε και να ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ οτι δεν θα συμβεί τίποτα και ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας (γιατί έτσι μας είπε ο κουμπάρος μας).

Προσωπικά πιστεύω ότι οι μεγάλες εταιρείες (κατασκευαστικές ή άλλες) δεν είναι τυχαία μεγάλες. Είναι μεγάλες γιατί α) διευθύνονται από 1 ή περισσότερα γερά μυαλά (ακόμα κ λαμόγιο να είσαι, μυαλό χρειάζεται) και β) γιατί υπολογίζουν ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι κάνουν, και τα έχουν εξετάσει όλα τόσο απο νομική όσο και από οικονομική άποψη.

Είναι λοιπόν πραγματικά αστείο να νομίζεις κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν προβλέψει τις ενέργειες των "αγωνιστών". Να είστε σίγουροι ότι και τις έχουν υπολογίσει και τις έχουν συνυπολογισει στο κόστος της επένδυσής τους.

Και μόλις φτάσει η χρονική στιγμή που τα νούμερά τους θα τους δείξουν ότι πέφτουν έξω από τις αρχικές προβλέψεις, τότε θα μαζέψουν τα στοιχεία που έχουν (πινακίδες κ.λπ.), θα οργανώσουν τις στρατιές των καλοπληρωμένων δικηγόρων και θα πάνε τους κακοπληρωτές μέχρι τον Αρειο Πάγο.

Και τότε, αυτοί που σήμερα δεν πληρώνουν, θα τρέχουν με τους φτηνούς και χασοδίκηδες δικηγόρους (γιατί δεν θα μπορούν να πληρώσουν τους άλλους, τους καλούς) να βρούν το δίκιο τους (αλήθεια, ξέρετε πόσο κάνει μια παράσταση στον Αρειο Πάγο ?).

Και εννοείται ότι οι εταιρείες δεν θα κυνηγήσουν όλους. Θα κυνηγήσουν μόνο λίγους, έτσι για να γίνει ντόρος...

Τελικά, δεν ξέρω αν νομικά στέκουν ή δεν στέκουν τα διόδια, αυτό που υποψιάζομαι είναι ότι τελικά οι εταιρείες θα νικήσουν.....